Een greep uit de reacties op het in maart 2004 verschenen boek “Valse
Tongen”:
Neem mij niet kwalijk dat ik je zo maar mail. Ik wilde je alleen even laten weten dat ik van je boek heb genoten. Ik heb het in een ruk uitgelezen. Toen ik hoorde dat je boek uit was heb ik het gekocht.
Mijn complimenten voor een goed en zeer boeiend boek. Zo hoop ik ooit te kunnen schrijven.
Het heeft een paar dagen geduurd maar toen ik eenmaal met lezen begon kon ik eigenlijk niet meer stoppen. Heb het dus in een adem uitgelezen en vond het geweldig! Met humor maar ook met spanning vooral omdat het voor mij ook wat bekende beelden opriep. Gefelictiteerd!
Jouw boek in korte tijd uitgelezen. Complimenten!
Het is een zeer toegankelijk en goed leesbaar boek, met een intrigerende en boeiende verhaallijn. Voor mij persoonlijk geldt, dat ik er herkenbare elementen uit mijn jeugd en latere leven in terugzag. Ik hoop dat veel mensen het zullen lezen. Nogmaals, chapeau!
Mijn mening:
Een erg mooi boek, het is natuurlijk een dramatisch/zwaar leven maar het verhaal zelf is nooit loodzwaar. Het is een verhaal van een zeer moedige vrouw waar je gaandweg steeds meer respect voor krijgt. Je denkt hoe houdt ze het vol, dit is niet meer te doen. Je zou aan een kant wel willen roepen: ‘Ga weg!’ maar de gebeurtenissen zijn zo beschreven dat je begrijpt dat Marit hem blijft steunen en zelfs Herman begrijpt. Ondanks dat er zich heel vervelende situaties voordoen valt er evengoed ook veel te lachen. Zoals bijvoorbeeld het voorbereiden van een act, deze wordt uitermate komisch beschreven.
Zeer bijzonder vind ik de gedichten die verspreid door het boek zijn geplaatst. Dit gedicht wil ik jullie niet onthouden, daar was ik stil van…
IJle Zeilen
Verstrikt in een web van leugens
gesponnen van losse draden
geeft zij zich over als een rups
die rust in een cocon
Terwijl de wind haar fluisterend waarschuwt
dat ze gauw een vlinder worden moet
om ver, ver weg te kunnen vliegen
door de ijle zeilen van het wolkendek
Maar ze blijft wiegen in haar web
gesponnen van losse draden
als eenzaam verloren insect.
Vele rupsen worden zo nooit vlinder
komen nooit uit hun cocon, en niemand
zal ooit hun naam nog kennen.
Conclusie:
Het verhaal is schrijnend en ontroerend en in een mooie stijl geschreven. Realistisch en lichtvoetig staat op de achterflap en dat is precies wat het is. Het leest vlot, je vindt er alles in, humor, liefde, passie, verdriet en spanning …
Geen vals sentiment maar het laten zien zoals het is.
Dettie: http://www.leestafel.info