Gedicht

Ode oan Fryslân

Ode oan Fryslân. Ode aan Fryslân.
 
By de Feart lâns yn reidkragen Langs de Vaart in rietkragen
makken wy tinten. Stikem! maakten wij tenten. Stiekem!
Seis klassen yn ien lokaal Zes klassen in één lokaal
ien Master. Mei godstsjinst één Meester. Met godsdienst want
want dat moast. Fan Adam en fan Eva. dat moest. Van Adam en van Eva.
De appel dêr’t se net fan ite mochten. De appel waarvan zij niet mochten eten.
Fan Jezus en noch folle mear. Van Jezus en nog veel meer.
 
It húske efter it hûs. Het hûske achter het huis.
Swingelje foar wetter. Sunich Zwengelen voor water. Spaarzaam
waskje út lampetkanne mei kûm. wassen uit lampetkan met kom.
 
Tegearre sopjend troch Samen soppend door
griene greiden mei Omke groene weiden met Oom
lytse hân yn grutte hân. kleine hand in grote hand.
 
In toersklok let – Een kerkklok luidt –
 
Spartelje en sprongen meitsje Spartelen en sprongen maken
yn’e mar lang ferlyn in het meer lang geleden
doe’t der noch blyn fertrouwen toen er nog blind vertrouwen
en skjin wetter wie. en schoon water was.
Yn it kribeljend baaipak In het kriebelend badpak
breide troch Muoike. gebreid door Tante.
Op ‘e kyk mei selsûntspanner Op de kiek met zelfontspanner
soargeleas op fergiele swart-wyt. onbezorgd op vergeeld zwart-wit.
 
Rûk de geuren fan myn jeugd, Ruik de geuren van mijn jeugd,
lit it yntins yn my gean. laat het intens in mij gaan.
Omfiemje it mei in ôfskiedstrien. Omvat het met een afscheidstraan.
 
In toersklok let – Een kerkklok luidt –
 
Rim Sartori (1996/2009) Rim Sartori (1996/2009)
Foar Muoike Tryntsje en Omke Minne Voor Tante Tryntsje en Oom Minne