Normaal hoor of merk je niets van elkaar. Je kunt zelfs de meest wilde housemuziek opzetten en lekker meestampen, huis vol, no problem. Er kan ingebroken worden bij de buren, dat hoor je ook niet echt, tenminste als je alle deuren, ventilatieluikjes ed. dicht zijn.
Je kan verkracht, vermoord worden, geen hond hoort je geschreeuw… Ja, misschien Mike de hond van de overkant kan nog wel eens blaffen als de post in de brievenbus wordt gegooid, maar iets horen, niet echt, zo goed zijn onze huizen geïsoleerd.
Alleen vanavond is het luidruchtig met veel stank en rook…BARBECUETIME !
We kunnen genieten van elkaars conversatie, vaak in ‘klanken’ en dat is juist het spannende ervan! Je denkt dat je iets opvangt ,een verhaal, anekdote, een lekkere roddel…Er wordt veel afgelachen op zo’n avond, vooral bij John die met Gilbert samenwoont (hij heet eigenlijk Gijs) je moet het uitspreken als ’tSielbèèrt.
Plok, blebleblebleble- horen we allemaal, ‘daar gaat weer een fles door jongens’, zegt Klaas (die zelf nauwelijks drinkt)
‘Nou dat moet kunnen hoor, ‘ roep ik vrolijk naar Klaas. Ik zie Klaas verschieten van kleur, zelfs achter zijn groen geverfde schutting.-)
‘Hé John, hou je nog wat over voor ons?’ hoor ik Lydia zijn naaste buurvrouw roepen (een leuk gezellig mens, ook iets te luide stem, net zoals John)
‘OH, komen jullie maar allemaal hier hoor lieverds, maken we het lekker nog gezelliger’, zegt John met zijn basstem terug.
‘Gilbèrt ontvangt jullie wel, hè mopje van me’, roept hij olijk tegen zijn vriend. Begeleid met een hoog gilletje, horen we luid en duidelijk! Ik vermoed, dat John in Gilbèrts billen knijpt…
Plok, blebleblebleble…
‘Oké, ik kom eraan, wij ook , ja ‘ zegt Klaas, ‘dan kom ik ook even met Riet.’
De hele meute ging over de heg, door de achterdeur, of achterom naar hen toe. ‘Nemen jullie nog wat witte wijn mee, daar ben ik bijna doorheen, ‘ gilde John nog. Klaas belde natuurlijk aan de voordeur aan en zo hoort het ook, door de voordeur.
We hebben wat afgelachen die avond tot laat in de kleine uurtjes, tot groot ongenoegen van de buren, die er niet bij waren.
Plok, blebleblebleble…